آرامش جانم کی مثل تو میشد که دلم را برباید دیوانه شد این قلب من از برق نگاهت
چشمان تو تا صبح چه غزل ها بسراید …
آرامش جانم با پلک زدنت میشود که تند ضربانم بازی نکن انقد تو با روح و روانم
عمریست که اسم تو شده ورد زبانم ای مرهم جانم …
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …
عمریست که در خاطرمی مونس جان ای جان بخند غم دل را برهان
قاصر شده از وصف نگاه تو زبان احوال من بین و کنارم تو بمان
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …